سطوح فشارخون، فاکتورهای خطرزا و نحوه کنترل فشارخون در بالغین شیراز

مقدمه: پرفشاری خون به عنوان یکی از مشکلات عمده بهداشتی و روبه گسترش در کشورهای در حال توسعه مطرح می باشد. هدف از این مطالعه مشخص کردن میزان شیوعَ، میزان آگاهی، نحوه درمان و میزان کنترل فشار خون و بررسی عوامل خطر آن در بالغین ساکن شهر شیراز می باشد. روش کار: این مطالعه مقطعی از سال 1380 تا 1381 انجام شد. از طریق نمونه گیری چند مرحله ای خوشه ای، 3245 نفر مرد و زن بین سنین 99-19 سال انتخاب شدند. میزان شیوع پرفشاری خون و پیش پرفشاری خون بر طبق معیارهای jnc7 مشخص گردید و اطلاعاتی در رابطه با سابقه پرفشاری خون، مصرف داروهای ضد پرفشاری خون، سابقه مثبت پرفشاری خون در افراد درجه اول خانواده، مصرف سیگار یا قلیان در حال حاضر نیز ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای کای اسکوئر و آنالیز واریانس استفاده شد و p<0.05 معنی دار تلقی گردید. نتایج: شیوع پرفشاری خون در جمعیت مورد مطالعه 27.5% (28.1% در زنان و 26.8% در مردان، (p<0.001 بود. در 2749 نفر که سابقه پرفشاری خون نداشته و داروهای ضد پرفشاری خون مصرف نمی کرده اند، متوسط فشارخون سیستول، دیاستول و فشار نبض به ترتیب: 121.1±14.6 میلی متر جیوه، 78.6±9.6 میلی متر جیوه و 43.1±10.1 میلی متر جیوه، بود. میزان شیوع پیش پرفشاری خون 48.1% بود. 54.8% از افرادی که پرفشاری خون داشته اند، از بیماری خود آگاهی داشته اما 61% تحت درمان قرار داشته اند، که فقط 39% به دنبال درمان دارای فشار خون طبیعی بوده اند. وجود چاقی با نسبت شاخص 4) 3.1-2.5=ci 95%، 3.1=or)، مصرف در حال حاضر سیگار و قلیان با شانس 1.3 (1.5-1.07=‍ci 95%، 1.3=or) و وجود سابقه مثبت پرفشاری خون در خانواده با نسبت شانس (or=1.37, %95ci=1.17-1.6) 1.37 با ایجاد پرفشاری خون رابطه معناداری داشتند (p<0.001). نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که در کل شیوع قابل توجه پرفشاری خون، پیش پرفشاری خون و فاکتورهای خطر زای آن در جمعیت بالغین ساکن شهر شیراز وجود دارد که نشان دهنده این است که باید برنامه های موثرتر در جهت جلوگیری و کنترل بهتر پرفشاری خون مورد توجه قرار گیرد.